نمایشگاه ماهیگیری پکن china-fish

نمایشگاه ماهیگیری چین China Fish

تاریخ برگزاری این نمایشگاه 21 الی 23 فوریه 2024 مصادف با 2 الی 4 اسفند ماه 1402 در بیجینگ، چین برگزار میشود.

وبسایت نمایشگاه: http://web.chinafishshow.org

نمایشگاه ماهیگیری چین یکی از بزرگترین نمایشگاه های جهانی است. این نمایشگاه، که از سال 1991 آغاز شد، یک بستر الهام بخش است که آخرین محصولات، روندها و فناوری های این صنعت را به نمایش می گذارد. هر ساله حدود 500 غرفه‌دار و بیش از 1500 خریدار بین‌المللی از حدود 80 کشور و منطقه در سراسر جهان در این نمایشگاه شرکت می کنند. این بهترین فرصت برای خریداران است که تولیدکنندگان خود را در چین پیدا کنند و غرفه داران محصولات خود را به بازارهای جهانی معرفی کنند.

نمایشگاه ماهیگیری چین برترین رویداد آسیا در زمینه لوازم ماهیگیری به شمار می رود که توجه افراد کلیدی این صنعت را به خود جلب می کند. پکن به عنوان پایتخت چین میزبان این نمایشگاه بین المللی مهم است که در آن شما قادر به ملاقات با بسیاری از تولید کنندگان تجهیزات اصلی، برند های چینی و شرکت های اروپایی و آمریکایی هستید. نمایشگاه ماهی چین پذیرای ٥٠ غرفه دار بین المللی از ١٧ کشور و منطقه و ٣٠٠٠ بازدید کننده از سراسر جهان است. نمایشگاه ماهیگیری پکن نمایشگاه تجاری ویژه ای است که به موضوعاتی همچون ماهیگیری، شیلات، صنعت ماهیگیری، ماهیگیری در یخ و لوازم ماهیگیری و موضوعات دیگر می پردازد. نمایشگاه لوازم ماهیگیری چین، رویداد تجاری سالانه ای است که تولید کنندگان بین المللی، عمده فروشان و نمایندگان شرکتها در آن حضور می یابند.

در این نمایشگاه میله، قرقره، خط، قلاب، طعمه، شناور، تور، لوازم جانبی ماهیگیری، لباس، کیف، جعبه دنده، لوازم جانبی کیت، لوازم الکترونیکی، لوازم جانبی، محصولات مربوط به پرواز، لوازم هدیه، محصولات ماهیگیری در یخ، محصولات تفریحی در فضای باز، قایق بادبانی ماهیگیری، لوازم جانبی قایق، تجهیزات ساخت و ساز، وسایل ساخت لوازم، وسایل بسته بندی، کتاب های ماهیگیری و غیره ارائه می شوند.

در طول دو دهه گذشته، مشارکت چین در تجارت جهانی شیلات در محصولات آبزی به طور چشمگیری افزایش یافته است و این کشور را به بزرگترین تولید کننده، مصرف کننده و صادرکننده غذاهای دریایی در جهان تبدیل کرده است.

چین نقش مهمی را در تضمین پایداری درازمدت بخش غذاهای دریایی ایفا خواهد کرد. نقش چین در زنجیره تامین بازار از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

کمپین هایی برای برخی از محصولات فرآوری شده یا مورد استفاده در چین انجام شده است، به عنوان مثال، ماهی دندان پاتاگونیا و باله کوسه. با این حال، نقاط ضعف قابل توجهی وجود دارد، مانند قابلیت ردیابی محصولات بازفرآوری شده، افزایش واردات ماهی های مرجانی زنده که به طور پایدار برداشت نمی شوند و شیوه های آبزی پروری که نیاز به ارتقا دارند.

چین توانسته است با استفاده از میزان بالای استفاده از ماهی های صید شده ("چیزی به نام ماهی زباله در چین وجود ندارد") و با استخراج محصولات جدید مانند مواد آرایشی و دارویی از گونه های آبزی پروری، به محصولات ماهی خود بیافزاید. سوال اساسی این است که آیا رشد سریع می‌تواند ادامه یابد یا اینکه چین در حال حاضر محدودیت‌هایی را در مورد انتظار برداشت از دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها و از زمین‌های سیل‌زده و سایر مناطقی که آبزی پروری در آن انجام می‌شود، تجربه می‌کند.

برای سال‌ها، هیچ‌کس نمی‌دانست که چرا ده‌ها قایق‌های چوبی کتک خورده اغلب همراه با اجساد ماهی‌گیران کره‌شمالی که بدن‌های گرسنه‌شان به اسکلت تبدیل می‌شد به طور معمول در ساحل ژاپن در حال شستشو بودند.

تحقیقات اخیری که برای NBC News بر اساس داده‌های ماهواره‌ای جدید انجام داده شد نشان داد، آنچه محققان دریایی اکنون می‌گویند محتمل‌ترین توضیح است: چین یک ناوگانی از قایق‌های صنعتی را که قبلا نامرئی بود برای ماهیگیری غیرقانونی در آب‌های کره شمالی می‌فرستد و مجبور می‌کند قایق های کوچکتر کره شمالی را حذف کرده و منجر به کاهش بیش از 70 درصدی ذخایر ماهی مرکب که زمانی فراوان بود. ماهیگیران کره شمالی که در ژاپن غوطه ور شده بودند، ظاهرا در جستجوی بیهوده ماهی مرکب از ساحل فاصله گرفتند و از بین رفتند.

به نظر می رسد بیش از 700 کشتی چینی در سال گذشته تحریم های سازمان ملل را نقض می کنند در صورتیکه ماهیگیری خارجی در آب های کره شمالی ممنوع می باشد. تحریم‌هایی که در سال 2017 در پاسخ به آزمایش‌های هسته‌ای این کشور اعمال شد، با هدف تنبیه کره شمالی از طریق اجازه ندادن کره شمالی به فروش ماهیگیری در آب‌هایش در ازای ارز خارجی ارزشمند بود.

افشاگری‌های جدید نور جدیدی را بر فقدان شدید حاکمیت بر اقیانوس‌های جهان می‌افکند و پرسش‌های سختی را در مورد پیامدهای نقش رو به رشد چین در دریا و چگونگی ارتباط آن با آرمان‌های ژئوپلیتیکی این کشور ایجاد می‌کند. بیشتر کشتی‌های چینی آنقدر بزرگ هستند که در یک هفته به اندازه‌ای که یک قایق محلی ممکن است در یک سال ماهی بگیرد، ماهی می‌گیرند.

طبق برخی محاسبات، چین بین 200000 تا 800000 قایق ماهیگیری دارد که تقریبا نیمی از فعالیت ماهیگیری جهان را تشکیل می دهد. دولت چین می‌گوید ناوگان ماهیگیری در آب‌های دور یا آن دسته از کشتی‌هایی که دور از سواحل چین سفر می‌کنند، تقریبا 2600 نفر است، اما تحقیقات دیگر، مانند این مطالعه توسط موسسه توسعه خارج از کشور، این تعداد را به 17000 نزدیک می‌کند. بسیاری از این کشتی‌ها مانند کشتی‌هایی که داده‌های ماهواره‌ای در آب‌های کره شمالی کشف کردند، نامرئی هستند. در مقایسه، ناوگان ماهیگیری در آبهای دوردست ایالات متحده کمتر از 300 کشتی دارد.

چین نه تنها بزرگترین صادرکننده غذاهای دریایی جهان است، بلکه جمعیت این کشور بیش از یک سوم کل مصرف ماهی در سراسر جهان را تشکیل می دهد. ناوگان ماهیگیری چین با تخلیه دریاهای نزدیک به خانه خود، در سال های اخیر برای بهره برداری از آب های کشورهای دیگر، از جمله کشورهای آفریقای غربی و آمریکای لاتین، حرکت کرده است، جایی که به دلیل کمبود منابع یا کمبود دولت های محلی، اجرای آن ضعیف تر است.

بسیاری از کشتی‌های چینی که آب‌های آمریکای لاتین را شانه می‌کنند، ماهی‌های علوفه‌ای را هدف قرار می‌دهند که به پودر ماهی تبدیل می‌شوند، یک مکمل گلوله‌ای غنی از پروتئین که برای ماهی‌های آبزی پروری تغذیه می‌شود. ناوگان چینی همچنین بر روی میگو و ماهی توتوآبا در حال انقراض تمرکز کرده است، ماهی هایی در آسیا که به دلیل خواص دارویی مثانه هایشان بسیار ارزشمند هستند و می توانند هر کدام بین 1400 تا 4000 دلار به فروش برسند.

چین در هیچ کجای دریا به اندازه ماهیگیری ماهی مرکب مسلط نیست، زیرا ناوگان این کشور 50 تا 70 درصد ماهی مرکب صید شده در آب های بین المللی را تشکیل می دهد و به طور موثر عرضه جهانی غذاهای دریایی محبوب را کنترل می کند. حداقل نیمی از ماهی مرکب که توسط ماهیگیران چینی از دریاهای آزاد بیرون کشیده شده است به اروپا، شمال آسیا و ایالات متحده صادر می شود.

برای صید ماهی مرکب، چینی‌ها معمولا از تورهای ترال که بین دو کشتی کشیده شده استفاده می‌کنند، روشی که به طور گسترده توسط حافظان محیط زیست مورد انتقاد قرار می‌گیرد، زیرا منجر به کشته شدن سهوا و بیهوده تعداد زیادی ماهی می‌شود. منتقدان همچنین چین را به نگهداری ماهی مرکب باکیفیت برای مصرف داخلی و صادرات محصولات با کیفیت پایین با قیمت های بالاتر متهم می کنند. به‌علاوه، منتقدان می‌گویند، چین کشتی‌های سایر کشورها را در زمین‌های اصلی پرورش ماهی مرکب غرق می‌کند و در موقعیتی است که می‌تواند بر مذاکرات بین‌المللی درباره حفاظت و توزیع منابع جهانی ماهی مرکب برای منافع خود تأثیر بگذارد.